Pangatlong taon ko na. 1 taon at mahigit na lang ang kailangan kong pagtiisan para makasama ang mga taong may ganid na pag uugali. Ngayon alam ko na ang ibig sabihin nila noon na “MAHIRAP PAGDATING SA COLLEGE. DI ITO TULAD NG HIGH SCHOOL YEARS. KAILANGAN MONG MATUTO SA SARILI MO. DI KA DAPAT NAKA-DEPENDE SA IBA.”
ALAM NA ALAM KO NA.
HINDI KO KAILANGAN TALIKURAN ANG MGA TAONG TINUTURING KONG “TUNAY NA KAIBIGAN” KUNG PARA LAMANG SA GRADONG MAKUKUHA KO. HINDING HINDI KO GAGAWIN YUN.SALAMATSA MGA TAONG TULAD NIYO.
Bakit ko nasasabi ang lahat ng ito? Dahil hindi ako magiging sunod-sunuran sayo. Dahil ikaw mismo.
Hindi AKO o KAMI ang magiging dahilan ng ikababagsak mo.
HINDI NAKAKABABA NG PAGKATAO KO KUNG MABABA ANG MAGING GRADO KO.Maari ngang kahangaan ka ng mga TAONG HINDI KA TALAGA KILALA, dahil sa matataas mong marka. Matapos man ang ilang taon sa kolehiyo, makakaakyat ka nga sa entablado, pero wala namang mga tao na papalakpak para SAYO. Hindi mo pa mararanasan na makatagpo ng mga TUNAY NA KAIBIGAN. I repeat, “TUNAY NA KAIBIGAN” na makakasama mo matapos ang ilang taon na pag-aaral.
ISA KANG TALUNAN SA TUNAY NA BUHAY SA LABAS NG PAARALAN.
No comments:
Post a Comment